Najczęściej zadawane pytania

Pod numer 0201 66 8686 można dzwonić całą dobę.
Jeżeli chcesz się przenieść do domu dla kobiet, wskażemy ci drogę do punktu spotkania, z którego Cię odbierzemy.

Adres domu dla kobiet nie jest podany do wiadomości publicznej.
Jeżeli w naszym domu nie będzie w danym momencie wolnych miejsc, pod tym numerem telefonu otrzymasz informację, w którym domu dla kobiet jest wolne miejsce.

Jeżeli możesz się przygotować do odejścia
Najlepiej, jeśli weźmiesz ze sobą kilka rzeczy:

• dowody osobiste lub paszporty
• karty ubezpieczenia zdrowotnego
• akty urodzenia, akt zawarcia małżeństwa
• potwierdzenia kwalifikacji, zaświadczenia o zatrudnieniu
• niezbędne leki
• wyposażenie szkolne dla dzieci
• w razie potrzeby specjalna żywność dla niemowląt na kilka dni
• odzież na 2-3 tygodnie
• rzeczy osobiste z mieszkania, które mają dla ciebie dużą wartość (zdjęcia, biżuteria)

Może uda ci się wcześniej zdeponować niektóre z nich u zaufanej osoby, od której je potem odbierzesz.
Jeżeli będzie ci czegoś brakowało, pomożemy ci to zdobyć.

Najważniejsze jest twoje bezpieczeństwo.

Za mieszkanie w domu dla kobiet jest pobierana dzienna stawka czynszu w wysokości 12,50 € od osoby. Jeżeli nie masz żadnych dochodów lub są one zbyt niskie, właściwym świadczeniodawcą jest urząd pracy / JobCenter albo urząd ds. socjalnych. Warunkiem jest złożenie wniosku o dofinansowanie. Wniosek ten można z reguły złożyć po wprowadzeniu się do domu dla kobiet – wszystkie niezbędne informacje uzyskasz od pracownic domu. Doradztwo i opieka nad dziećmi w domu dla kobiet są bezpłatne.

Dom dla kobiet udostępnia specjalne oferty wsparcia dla dzieci. Dobro oraz ochrona dzieci i młodzieży to priorytet dla pracownic działu dziecięcego.

Regularne oferty grupowe ułatwiają odnalezienie się w nowej, trudnej sytuacji. W zależności od wieku dzieci uczęszczają przed południem do grupy przedszkolnej lub po południu do grupy dzieci szkolnych. Grupy oferują gry, zabawy, zajęcia kreatywne i ruchowe, a także pomoc dzieciom w psychicznym poradzeniu sobie z przemocą, której doświadczyły.

Jeżeli dziecko potrzebuje szczególnego wsparcia, istnieje możliwość indywidualnego zajęcia się problematycznymi kwestiami.

Przemoc ze strony partnera ma wiele twarzy:

• Bicie, popychanie, duszenie, grożenie bronią
• Umyślne niszczenie sprzętów w mieszkaniu lub rzeczy osobistych
• Grożenie, straszenie: „Zabiję cię, jeżeli ode mnie odejdziesz!” – „Odbiorę ci dzieci!”
• Obrażanie, dyskredytowanie, publiczne poniżanie lub ośmieszanie
• Ciągłe telefony, inwigilacja, śledzenie, nagabywanie
• Nieuzasadniona zazdrość
• Zamykanie w domu, zakazywanie kontaktów z przyjaciółmi
• Wykorzystywanie pieniędzy do ograniczania i nękania, zabieranie dokumentów, kontrolowanie
• Zmuszanie do czynności seksualnych

Statystyki kryminalne pokazują, że mężczyźni częściej niż kobiety zgłaszają doznanie uszkodzeń ciała. Sprawcami są z reguły również mężczyźni. Przemoc ta ma zwykle miejsce w przestrzeni publicznej, natomiast przemoc wobec kobiet zdarza się raczej w środowisku prywatnym i uciekają się do niej mężczyźni w celu zdobycia władzy i podporządkowania sobie kobiety.

W naszym społeczeństwie mężczyźni jako ofiary spotykają się z bardzo niewielkim współczuciem – bycie ofiarą nie pasuje do męskiej roli. Zmiany w interesie cierpiących ofiar są pożądane tak samo jak zastanowienie się nad strukturami, które sprawiają, że mężczyźni stają się sprawcami. Nie ustalono jeszcze, czy domy dla mężczyzn byłyby adekwatnym rozwiązaniem.